این نوع فوم صندلی جلو سمند معادل نیمی از کل بازار فوم پلیمری است. انواع اصلی PUF فوم های انعطاف پذیر و فوم های سفت و سخت هستند.
با این وجود طبقه‌بندی‌های دیگری را می‌توان به PUFها نسبت داد، مانند صفحات PU انعطاف‌پذیر، فوم‌های قالب‌گیری انعطاف‌پذیر، قالب‌گیری تزریقی واکنش (RIM) پشتی فرش یا فرمول‌های دو جزئی و غیره.
PUF ها مواد منبسط شده هستند و ساختار آنها از ترکیب چندین فرآیند حاصل می شود. ابتدا، واکنش دهنده ها با هم مخلوط می شوند سپس، پلیمریزاسیون و انبساط تقریباً به طور همزمان انجام می شود.
PUF ها با 50 درصد مصرف جهانی PU مطابقت دارند زیرا فناوری تولید آنها در مقایسه با فوم های مشتق شده از پلیمرهای دیگر بسیار تثبیت شده است.
PUF ها به طور کلی به عنوان فوم های انعطاف پذیر یا فوم های سخت طبقه بندی می شوند. با این وجود طبقه‌بندی‌های دیگری مانند صفحات PU انعطاف‌پذیر، فوم‌های قالب‌گیری انعطاف‌پذیر، قالب‌گیری تزریقی واکنشی (RIM)، پشت فرش یا فرمول‌های دو جزئی و غیره را می‌توان مورد استفاده قرار داد.
دوام و تطبیق پذیری PUFها منجر به آنها به عنوان کاربردهای خانگی و صنعتی و حتی در سفرهای فضایی و پزشکی استفاده می شود. به این دلایل، استفاده از PUF ها در طول سال ها رشد چشمگیری داشته است.
تطبیق پذیری کاربرد PUF ها از طیف وسیعی از خواص ناشی می شود که با تغییرات کوچک در فرمول مورد استفاده قابل دستیابی است.
از این نظر، تنظیم نوع و محتوای پلی‌ال، ایزوسیانات، کاتالیزور، سورفاکتانت، عامل دمنده و افزودنی‌ها به منظور کنترل خواص فوم‌های بعدی معمول است.
به عنوان مثال ارزیابی آماری اثر فرمول مورد استفاده در تولید فوم های حاصل از گلیسرول خام گزارش شده است. اگرچه تهیه فوم های انعطاف پذیر و فوم های سفت و سخت شامل یک شیمی مشابه است، تفاوت در خواص آنها با تفاوت ویژگی های واکنش دهنده ها، یعنی پلی ال های مورد استفاده و ایزوسیانات ها مرتبط است.
